Vandaag, 18 november rond de middag hebben we afscheid moeten nemen van mijn allerliefste Mickey - de beste, de liefste, de grappigste, de dapperste, de zachtaardigste, de meest wijze hond van de hele wereld. Mijn allerbeste vriend.

Mijn hart is uit elkaar gevallen in een oneindig aantal stukjes. En tegelijkertijd voel ik een diepe, warme dankbaarheid.

Zelfs met al zijn gezondheidsproblemen was Mickey bijna altijd goed gezind. Zachtheid en tederheid, elke dag opnieuw. De dag en de situatie nemen en aanvaarden zoals het kwam. De goeie momenten, de slechte momenten. De gezonde dagen, de meer kwakkele dagen. De yin en yang van het leven.

Mijn studio voelt zo leeg, alsof al het leven en de ziel zijn verdwenen. De stilte is oorverdovend zonder het geklik en geschuifel van je pootjes op de vloer, zonder je ademhaling, zonder je snurkjes, zonder je geblaf om me te beschermen tegen snoodaards, je aanwezigheid, en die gelukkige glimlach op je snoet, de blik van oneindige liefde in je ogen.

Mijn allerliefste Mickey, ik ben voor altijd dankbaar voor je liefde, je gezelschap en dat we 2 handen en 4 pootjes op 1 buik waren, altijd aan mijn zijde, tijdens de goeie momenten en de minder goeie momenten in het leven en alles daartussen. Je gaf mijn leven betekenis, richting, hoop en een doel. En het zal een hele uitdaging zijn om mijn weg in het leven te vinden zonder jou. Je zal altijd in mijn hart en herinnering zijn, bij alles wat ik doe. Ik zal je missen tot mijn eigen laatste ademhaling. En ik zal het blijvend koesteren dat ik het privilege had dat je mijn trouwe metgezel was de afgelopen bijna 13 jaar. Dank je mijn allerliefste Mickey-schat.

Afgelopen zondagmiddag genoten we nog van ons wandelingetje in het park, snuffelend door de blaadjes, de eendjes eten geven, kijken hoe de wereld draait en op de uitkijk voor andere en grote woefers - ondertussen kwebbelde ik maar door, vaak in stilte, en jij luisterde altijd geduldig en bleef me oneindig graag zien. En dan, die nacht is het allemaal snel achteruit beginnen gaan. En zelfs dan, mijn allerliefste Mickey bleef je zo dapper. Ik zal mijn uiterste best doen om deze levensles van jou te leren, en zelf ook zo'n "brave gentle warrior" zijn zoals jij en zo door het leven gaan zoals jij.

Oneindig dankbaar dat je laatste momenten thuis waren, omringd in liefde van ons mama, onze papa en mij - en dat je zelf het heft in handen hebt genomen om de regenboog te volgen naar de hemel in onze armen. Onze bompa heeft mijn gebeden aanhoort. Er is echt iets tussen hemel en aarde ...

Dank je voor alles.

Ik zal je altijd blijven missen.
Love you to the moon and back,
Je vrouw'ke, en de mamie en de witty xxx